Atypowy (2017-) 1 i 2 sezon
gatunek: dramat, komedia
Mam nadzieję, że ktoś z Was miał styczność z serialem „Atypowy”.
Wierzę, że macie podobne odczucia do moich po jego obejrzeniu. Jeśli zaś ta
przygoda jest jeszcze przed Wami, niezmiernie się cieszę, zachęcam i życzę
cudownych wrażeń. Ten serial stanął naprawdę na wysokości zadania i przyznam
szczerze, że mnie zachwycił. Oczarowanie to sięgnęło w zakątki niemal
wszystkich aspektów, które zostały w nim poruszone. Jest to produkcja subtelnie
mocna, pięknie wzruszająca i niebywale pouczająca. Sama po seansie bardzo
zagłębiłam się w tematykę w nim poruszaną, interesując się nią na naprawdę
wysokim i poważnym poziomie.
Poznajemy tutaj Sama – wbiegającego w dorosłość osiemnastolatka, który „wyróżnia
się” na tle innych, zmagając się w życiu z samym sobą. Cierpi na zaawansowaną
postać spektrum autyzmu. Specjalnie podkreśliłam tutaj słowo: wyróżniać się.
Serial doskonale pozwala widzowi wczuć się w rolę głównego bohatera. Widzimy
jego zmagania, wolę walki, trudności jakie niesie życie codzienne dla niego,
wgłębiamy się w przeszkody, które napotyka niemal wszędzie i czujemy, jak wiele
wysiłku kosztuje go to wszystko, by jakoś radzić sobie z codziennością i
ludźmi, którzy nie rozumieją tej codzienności, widzianej jego oczami. Keir
Gilchrist doskonale wcielił się tutaj w swoją rolę i wykonał kawał dobrej
roboty.
Odcinki płyną bardzo szybko, skupiając się na analizie zachowań Sama. Przekrój
wydarzeń naprawdę urozmaica całą produkcję. Każdy z odcinków zaskakuje, a
pomysłowość twórców zauważalna jest za każdym rogiem scenariusza. Nic tutaj nie
ciągnie się jak flaki z olejem, wręcz przeciwnie, całość płynie do przodu ze
sprawnym ciągiem przyczynowo-skutkowym. Mimo poruszanej trudnej, skomplikowanej
i dla wielu nowej tematyki, wpleciono tutaj zgrabnie wiele humoru, na naprawdę
wysokim poziomie. Kolejnym plusem „Atypowego” jest znakomite przedstawienie
wszystkich osób, obecnych w życiu Sama. Wątki z nimi związane wciągają w swój
świat równie mocno, co życie Sama. Wiele tutaj psychologicznych aspektów, wiele
stron medalu. Każdy z przyjaciół głównego bohatera ma swoje wzloty i upadki,
zgadza się z teorią życia autystycznego chłopca – mężczyzny, jak i w wielu
momentach całkowicie załamuje ręce, poddając się. Doskonale przebija tutaj
naturalność relacji. Obalono tutaj sporo mitów, a Ci, którzy myślą, że osoba
autystyczna powinna schować się przed całym społeczeństwem, po obejrzeniu
powinni wyciągnąć odpowiednie wnioski, wcielając je w życie. To serial niosący
pewną misję, ale nie wciskający nam na siłę przekazu. Autentycznie i
błyskotliwie wpływa na oglądających go, pozostawiając wiele refleksji i same
dobre emocje. Cieszę się, że niebawem pojawi się 3 sezon, czekam na niego z
niecierpliwością i sporymi oczekiwaniami. Nie będę ukrywać, że to jedna z
lepszych produkcji na jaką trafiłam ostatnimi czasy.
Źródło zdjęcia: https://skrytkamagdaleny.com/2018/01/17/atypowy-5-powodow-dla-ktorych-musisz-obejrzec-serial/
Komentarze
Prześlij komentarz