Przejdź do głównej zawartości

Polecane

Świat Akwilonu. Ziemie Ogona. Białe Twarze. Tom 2 - recenzja

  Seria „Ziemie Ogona” w ramach uniwersum Świata Akwilonu to prawdziwy powiew świeżości wśród tomów, które wciąż bazują na klasycznym, „tolkienowskim” fantasy. Drugi tom, „Białe Twarze”, nie tylko podtrzymuje wysoką jakość serii, ale wręcz przewyższa swojego poprzednika, stając się jeszcze bardziej angażującą i dynamiczną opowieścią. Przenosząc czytelników do tajemniczej, wschodniej krainy Ogonia, twórcy pozwalają nam zanurzyć się w estetyce inspirowanej kulturą afrykańską. To wyjątkowy wybór stylistyczny, który wyróżnia „Ziemie Ogona” na tle pozostałych serii Akwilonu, a jednocześnie wzbogaca świat przedstawiony o nowe perspektywy i motywy. Ta wizualna i kulturowa odmienność sprawia, że cykl ten w moich oczach stał się najciekawszym i ulubionym w całym uniwersum. Główna bohaterka, Itome, to młoda dziewczyna, która nie godzi się na narzucone przez los ograniczenia. Jej charyzmatyczna, buntownicza natura przyciąga uwagę prastarego Władcy Maski, który chce wykorzystać jej determinacj...

Ślepnąc od świateł (2018-) 1 sezon


Ślepnąc od świateł (2018-) 1 sezon
gatunek: thriller


Gdy następnym razem wybiorę się do Warszawy, z pewnością jeszcze bardziej będzie mnie odrzucać to miejsce. Może w końcu jednak spadnie jakiś deszcz i zatopi to miasto ? Razem z całym jego zepsuciem ? Tylko zostawcie otwarte słoiki, deszczówka może się przydać…


Prosto z mostu – „Ślepnąc od świateł” to solidny polski serial kryminalny na podstawie książki Jakuba Żulczyka o tym samym tytule. Osobistego odniesienia do książki nie mam, oceniam zatem z punktu widzenia przeciętnego telewidza HBO – warto zapoznać się z produkcją, gdyż obok pierwszego sezonu „Belfra” (w którym notabene pan Żulczyk również maczał palce) jest to moim zdaniem jedno z najlepszych dzieł ostatnich lat, jakie powstało w naszym pięknym kraju. To historia o kilku przedświątecznych dniach z życia warszawskiego dilera, który próbuje uporządkować swoje sprawy, ale jak zwykle nic nie idzie tak, jak powinno. Opowieść przesycona wulgaryzmami, ciężkim klimatem, oraz kilkoma wyrazistymi postaciami (świetne kreacje aktorskie, przede wszystkim Roberta Więckiewicza i Jana Frycza, który w każdej swojej scenie kradnie show). Kamil Nożyński w swoim debiucie wypada przyzwoicie jako główny bohater, chociaż czasem nie miałem pewności, czy jego brak emocji i wyprane z uczuć recytowane kwestie to element zagranej postaci czy słabe aktorstwo – ale niech będzie to pierwsze. Co prawda w tej całej dobrze opowiedzianej historii, zahaczającej momentami o klimat „Fight Clubu”, pojawiają się sceny nieco przerysowane i przesadzone, jakby wyjęte z filmów Vegi, ale na szczęście serial jako całość intryguje do samego końca. Świetnie wypada muzyka – kilka scen zapada dzięki niej w pamięć na długo (Myslovitz rządzi - jak zawsze, a dialogi mogłyby być głośniejsze – jak zawsze). Zresztą sam reżyser, Krzysztof Skonieczny, przyczynił się do tego podwójnie, gdyż osobiście pojawia się na ekranie w drugoplanowej roli pewnego „sztywniutkiego” rapera – i pokazuje że po drugiej stronie kamery również zna się na rzeczy.


Polecam „Ślepnąc od świateł” każdemu, kto potrafi docenić dobry, polski serial i komu niestraszna łacina podwórkowa w ilościach hurtowych. Bo, choć serial nie jest bez wad, to jest to z pewnością czołówka polskich produkcji telewizyjnych. Nawet jeśli jesteś słoikiem.

Źródło zdjęcia: https://www.antyradio.pl/Film/Recenzje/Slepnac-od-swiatel-nowy-polski-serial-HBO-RECENZJA-odc-1-3-26444

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty

Łączna liczba wyświetleń