„Ścieżki Wyobraźni: Rozstaje” - SEKCJA LITERACKA LOGRUS - Recenzja

Zbiory opowiadań złożone z twórczości kilku autorów to zawsze dla mnie pewna niewiadoma oraz obawa odnośnie poziomu publikacji. Nie inaczej było, gdy rozpoczynałem lekturę zbioru opowiadań „Ścieżki Wyobraźni: Rozstaje” wydane przez Sekcję Literacką LOGRUS.

Na zbiór składa się dziesięć opowiadań, w których poznamy historię m.in. Półorczycy, dwóch bliźniaczek syjamskich, pewnego Franciszkanina oraz wielu zwykłych i mniej zwykłych ludzi, których poznajemy na tytułowych rozstajach. Rozstaje, temat na pierwszy rzut oka, czy może myśli, wydaje się jednoznaczny i monotematyczny. Twórcy tej antologii udowadniają nam jak jest to myślenie błędne. Pokazali oni bowiem jak szeroko można ten temat rozważyć, jak różnie zinterpretować, a do tego wpleść go we wspaniałe historie i światy, które teoretycznie niewiele mają ze sobą wspólnego. Można powiedzieć, że zbiór ten stawia nas na tytułowych rozstajach między różnymi gatunkami literackimi, a mimo różnic form, przedstawionych światów oraz bohaterów, wszystkie bez wyjątku prowadzą nas do refleksji o konsekwencji naszego sumienia, naszych działań i wyborów, nie tylko dla nas samych, ale również dla innych osób, często bardzo nam bliskich. Przyznam szczerze, że od dawna żadne opowiadanie nie skłoniło mnie do tylu refleksji i przemyśleń, jak większość z tych opublikowanych w tej antologii. Autorzy swoimi tekstami pokazali jak dojrzale podeszli do tematu rozstajów życiowych, nie przedstawili nam tylko ciekawych historii, ale włożyli w nie coś więcej – ideę, którą chcieli przekazać swoim czytelnikom. Dzięki temu opowiadania te czyta się z wielką przyjemnością, i chce się więcej i więcej. Nie przeszkadzała mi w tym nawet wspomniana wcześniej mnogość światów, a były w nich przedstawione realia nie tylko takie, w których czuję się jak ryba w wodzie, ale również te, których mówiąc kolokwialnie nie trawię. Tutaj nic takiego nie poczułem, zagłębiałem się w przedstawione wydarzenia i widziałem je oczami wyobraźni, czułem powagę problemów w nich przedstawionych i razem z bohaterami analizowałem możliwe scenariusze.

Zbiór „Rozstaje” to według mnie pozycja obowiązkowa dla każdego fana szeroko rozumianej fantastyki. Każde opowiadanie to zupełnie inna historia, która wciąga, urzeka i pozwala uwierzyć, że znajdujemy się w jej centrum. Każde opowiadanie to inny temat do przemyśleń i rozważań wyborów bohaterów oraz możliwość porównania ich do własnych przemyśleń i decyzji. Mogę z czystym sumieniem napisać, że jest to jeden z najlepszych, o ile nie najlepszy zbiór opowiadań jaki przeczytałem w ostatnim czasie. Cóż, chyba idealną rekomendacją może być fakt, że po prostu chcę więcej tych tekstów, więcej światów, więcej bohaterów i więcej rozważań nad rozstajami życia.

Dziękuję Sekcji Literackiej SKF LOGRUS za przesłanie zbioru opowiadań „Ścieżki Wyobraźni: Rozstaje”. Każda chwila spędzona nad tymi opowiadaniami to czysta przyjemność.

Seria "Ścieżki wyobraźni":
- "Zabawa w Boga"
- "Skafander i melonik"
- "Rozstaje"