Przejdź do głównej zawartości

Polecane

Świat Akwilonu. Ziemie Ogona. Białe Twarze. Tom 2 - recenzja

  Seria „Ziemie Ogona” w ramach uniwersum Świata Akwilonu to prawdziwy powiew świeżości wśród tomów, które wciąż bazują na klasycznym, „tolkienowskim” fantasy. Drugi tom, „Białe Twarze”, nie tylko podtrzymuje wysoką jakość serii, ale wręcz przewyższa swojego poprzednika, stając się jeszcze bardziej angażującą i dynamiczną opowieścią. Przenosząc czytelników do tajemniczej, wschodniej krainy Ogonia, twórcy pozwalają nam zanurzyć się w estetyce inspirowanej kulturą afrykańską. To wyjątkowy wybór stylistyczny, który wyróżnia „Ziemie Ogona” na tle pozostałych serii Akwilonu, a jednocześnie wzbogaca świat przedstawiony o nowe perspektywy i motywy. Ta wizualna i kulturowa odmienność sprawia, że cykl ten w moich oczach stał się najciekawszym i ulubionym w całym uniwersum. Główna bohaterka, Itome, to młoda dziewczyna, która nie godzi się na narzucone przez los ograniczenia. Jej charyzmatyczna, buntownicza natura przyciąga uwagę prastarego Władcy Maski, który chce wykorzystać jej determinacj...

"Szepty gwiazd" Anna Łajkowska


"Szepty gwiazd"
Anna Łajkowska
Wydawnictwo Dragon
Bielsko-Biała 2019


Literatura świąteczna to już u mnie tradycja. Lubię w ten magiczny czas usiąść w fotelu i przeczytać coś, co klimatem odpowiada obecnej sytuacji. Najczęściej oczekuję od takich książek lekkości. To ma być spokojna, niezbyt wymagająca literatura, niosąca piękne przesłanie i dodająca skrzydeł. „Szepty gwiazd” idealnie wpasowały się w ten czas, tyle że po ich lekturze czułam wszechogarniający smutek. Mimo to stanęły na wysokości zadania, pokazując prawdziwe życie – nie usłane różami, nie kolorowe, lecz pełne szarości i problemów, których nawet czas magii i radosnego oczekiwania nie jest w stanie rozwiązać. 

Bohaterowie książki Pani Anny Łajkowskiej zmagają się z trudami życia. Jest tutaj wiele o rozstaniach i ludzkich relacjach, które nie są łatwe i wymagają ogromnego zaangażowania, by dotrzeć do złotego środka, by zrozumieć drugą osobę. Gdzieś wkrada się dawno zapomniane uczucie, gdzieś rodzi się nowa znajomość, wszystko kręci się w pobliżu miłości – która sama w sobie wiele komplikuje. Jest więc tutaj sporo o cierpieniu i stracie. Jeśli już o nich mowa, nie może zabraknąć w tym wszystkim opowieści o samotności. Spotkamy też tutaj Grażynę, która ma dość rutyny związanej z domem i dziećmi. Jej codzienność dla wielu byłaby spełnieniem marzeń, zaś ona patrzy w kierunku utraconej szansy związanej z karierą naukową. To książka o marzeniach i pragnieniach. Każdy człowiek ma inny zestaw pragnień i inny pakiet możliwości. To, co dla niektórych byłoby szczytem nie do zdobycia, dla wielu jest pasmem szarej rutyny. I to pięknie pokazują „Szepty gwiazd” – jak wiele różnic jest w ludzkim podejściu do życia. Nie zabraknie tutaj wzmianek o bardzo poważnych problemach – chorobie i oczekiwaniu na cud. 

Zapewne spora część z Was oglądała „Listy do M.” czy „To właśnie miłość” – widzę tutaj podobieństwo, ponieważ losy wszystkich bohaterów „Szeptów gwiazd” splatają się ze sobą w tym wyjątkowym, przedświątecznym czasie. Po seansie filmowym miałam w sobie wiele energii i radości, lektura książki zaś przyniosła ogrom refleksji i smutku. Wiem, że zamysł ukazania rzeczywistości w takich barwach był celowy, ale chciałam chyba spotkać się z minimalnie weselszą wersją tych historii. Na pewno tuż przed Bożym Narodzeniem sięgnę po jakąś bardziej pozytywną lekturę.

Za książkę dziękujemy Wydawnictwu Dragon.  

Komentarze

Popularne posty

Łączna liczba wyświetleń