Przejdź do głównej zawartości

Polecane

Świat Akwilonu. Ziemie Ogona. Białe Twarze. Tom 2 - recenzja

  Seria „Ziemie Ogona” w ramach uniwersum Świata Akwilonu to prawdziwy powiew świeżości wśród tomów, które wciąż bazują na klasycznym, „tolkienowskim” fantasy. Drugi tom, „Białe Twarze”, nie tylko podtrzymuje wysoką jakość serii, ale wręcz przewyższa swojego poprzednika, stając się jeszcze bardziej angażującą i dynamiczną opowieścią. Przenosząc czytelników do tajemniczej, wschodniej krainy Ogonia, twórcy pozwalają nam zanurzyć się w estetyce inspirowanej kulturą afrykańską. To wyjątkowy wybór stylistyczny, który wyróżnia „Ziemie Ogona” na tle pozostałych serii Akwilonu, a jednocześnie wzbogaca świat przedstawiony o nowe perspektywy i motywy. Ta wizualna i kulturowa odmienność sprawia, że cykl ten w moich oczach stał się najciekawszym i ulubionym w całym uniwersum. Główna bohaterka, Itome, to młoda dziewczyna, która nie godzi się na narzucone przez los ograniczenia. Jej charyzmatyczna, buntownicza natura przyciąga uwagę prastarego Władcy Maski, który chce wykorzystać jej determinacj...

„Mroczna wiedza. Scholomance. Lekcja pierwsza” Naomi Novik - Rebis

 


Wiele osób pokochało przygody pewnego małego czarodzieja, który zdobywał wiedzę w Hogwarcie. Teraz wyobraźcie sobie, że szkoła, do której uczęszcza główny bohater robi wszystko, aby zabić uczniów, nie ma tu nauczycieli, a młodzi adepci sztuk magicznych muszą radzić sobie sami.

Właśnie taki świat poznacie w książce „Mroczna wiedza. Scholomance. Lekcja pierwsza”. Pomysł jest po prostu genialny. Uczniowie muszą zawierać sojusze między sobą, aby przeżyć, na każdym kroku czyha zagrożenie, a jakiekolwiek przyjaźnie są udawane tylko po to, aby zwiększyć swoje szanse na przeżycie. Brzmi genialnie i pomysł jest taki w swoim założeniu.

Niestety książka ta to niewykorzystany potencjał na coś naprawdę dobrego. Niestety coś tutaj nie wyszło. Po pierwsze, główna bohaterka El jest strasznie irytująca i wnerwiająca. Cóż, bezwzględnie El miała być przedstawiona jako postać trudna, jednak została stworzona w taki sposób, że wręcz czeka się na to, by szkoła ją po prostu pochłonęła, a my moglibyśmy wtedy skupić się na innej postaci.

Kolejna sprawa to fakt, że książka strasznie się dłuży. Większość powieści skupia się na tym, że El wpada w tarapaty, Orion ją ratuje i tak w kółko. Początkowo akcje te wzbudzały nawet zainteresowanie, jednak z czasem zaczynały po prostu męczyć.

Na plus za to można zaliczyć wykreowany świat. Przedstawiony jest on w sposób interesujący i ciekawy. Tak jak wspomniałem, motyw szkoły, w której na każdym kroku czeka zagrożenie na uczniów ma wielki potencjał. Chętnie poznałbym ten świat bardziej, niestety fabuła do tego nie zachęca.

Niestety „Mroczna wiedza. Scholomance. Lekcja pierwsza” to dla mnie niewykorzystany potencjał na genialną przygodę, która spokojnie mogłaby przebić swoją popularnością historie o małym czarodzieju z błyskawicą na czole. Niestety, coś tutaj nie zagrało i raczej już do tego uniwersum nie powrócę.

Dziękujemy wydawnictwu Rebis za udostępnienie książki do recenzji.

Komentarze

Popularne posty

Łączna liczba wyświetleń