Przejdź do głównej zawartości

Polecane

Autor:

Świat Akwilonu. Ziemie Ogona. Białe Twarze. Tom 2 - recenzja

  Seria „Ziemie Ogona” w ramach uniwersum Świata Akwilonu to prawdziwy powiew świeżości wśród tomów, które wciąż bazują na klasycznym, „tolkienowskim” fantasy. Drugi tom, „Białe Twarze”, nie tylko podtrzymuje wysoką jakość serii, ale wręcz przewyższa swojego poprzednika, stając się jeszcze bardziej angażującą i dynamiczną opowieścią. Przenosząc czytelników do tajemniczej, wschodniej krainy Ogonia, twórcy pozwalają nam zanurzyć się w estetyce inspirowanej kulturą afrykańską. To wyjątkowy wybór stylistyczny, który wyróżnia „Ziemie Ogona” na tle pozostałych serii Akwilonu, a jednocześnie wzbogaca świat przedstawiony o nowe perspektywy i motywy. Ta wizualna i kulturowa odmienność sprawia, że cykl ten w moich oczach stał się najciekawszym i ulubionym w całym uniwersum. Główna bohaterka, Itome, to młoda dziewczyna, która nie godzi się na narzucone przez los ograniczenia. Jej charyzmatyczna, buntownicza natura przyciąga uwagę prastarego Władcy Maski, który chce wykorzystać jej determinacj...
Prześlij komentarz
Czytaj więcej
Etykiety
Autor:

,,Arystoteles. Głód wiedzy” –EGMONT

 


          Nie byłoby współczesnej nauki, gdyby nie filozofia antycznej Grecji. Nie byłoby współczesnej nauki, gdyby nie Arystoteles. Sam jestem z wykształcenia filozofem i bardzo zainteresowała mnie, wydana przez Egmont, biografia Stagiryty w formie... komiksu dla dzieci.

          Książeczka ów stanowi część serii ,,Najwybitniejsi Naukowcy” Jordiego Bayarri oraz Daniego Seijasa. Założeniem autorów jest przybliżanie najmłodszym czytelnikom dorobku największych umysłów świata nauki oraz propagowanie komiksu jako narzędzia edukacyjnego.

          Jak im to wyszło? Na pewno wspaniale od strony wizualnej. Sympatyczna, skierowana do dzieci kreska, której nie da się nie polubić; przypomina choćby ,,Gnata” Jeffa Smitha czy ,,Fistaszki”; dużo żywych kolorów, dodatki z opisami najważniejszych postaci i szkicami oraz nienaganne wydanie.

          Wadą komiksu jest na pewno... brak narracji (może wymusiła to skąpa ilość stron – 34 karteczki zbliżone do strony ze szkolnego zeszytu). Autor przedstawia najważniejsze wydarzenia z życia Arystotelesa... ale czyni to w sposób chaotyczny (przynajmniej od strony wizualnej). Upływ czasu nie jest w jakikolwiek sposób oznaczony (poza ,,skokowym” starzeniem się głównego bohatera), np. chłopiec-Arystoteles dyskutuje w Akademii Platońskiej, a na kolejnej stronie... jest brodaczem w ogrodzie; na ostatniej stronie pojawia się, z kolei, córka Arystotelesa, chociaż o jego relacjach rodzinnych nie było wcześniej ani słowa! (dobrze, że można o tym doczytać w dodatku).

          Całość oceniam, mimo wszystko, pozytywnie. Każda próba popularyzacji filozofii (a zwłaszcza wśród tak ,,zaniedbanej” pod tym względem grupy jak dzieci) jest chwalebna. Odnoszę jednak wrażenie, że można to było zrobić lepiej; choćby poprzez zwiększenie nieco ilości stron, wprowadzenie rozdziałów i sensownej narracji.

Komiks oceniam na 6/10 i dziękuję Egmontowi za, udostępniony do recenzji egzemplarz! :-)

Etykiety:

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty

Łączna liczba wyświetleń