Przejdź do głównej zawartości

Polecane

Świat Akwilonu. Ziemie Ogona. Białe Twarze. Tom 2 - recenzja

  Seria „Ziemie Ogona” w ramach uniwersum Świata Akwilonu to prawdziwy powiew świeżości wśród tomów, które wciąż bazują na klasycznym, „tolkienowskim” fantasy. Drugi tom, „Białe Twarze”, nie tylko podtrzymuje wysoką jakość serii, ale wręcz przewyższa swojego poprzednika, stając się jeszcze bardziej angażującą i dynamiczną opowieścią. Przenosząc czytelników do tajemniczej, wschodniej krainy Ogonia, twórcy pozwalają nam zanurzyć się w estetyce inspirowanej kulturą afrykańską. To wyjątkowy wybór stylistyczny, który wyróżnia „Ziemie Ogona” na tle pozostałych serii Akwilonu, a jednocześnie wzbogaca świat przedstawiony o nowe perspektywy i motywy. Ta wizualna i kulturowa odmienność sprawia, że cykl ten w moich oczach stał się najciekawszym i ulubionym w całym uniwersum. Główna bohaterka, Itome, to młoda dziewczyna, która nie godzi się na narzucone przez los ograniczenia. Jej charyzmatyczna, buntownicza natura przyciąga uwagę prastarego Władcy Maski, który chce wykorzystać jej determinacj...

"Il professore. Włoska miłość" Weronika Tomala

 


Czy można powiedzieć, że jestem w pewien sposób uzależniona od książek Pani Weroniki Tomala?
„Włoska miłość” to już czwarta książka, którą miałam okazję przeczytać. Nie przebiła mojej ulubionej, czyli „Czterech liści koniczyny”, ale równie mocno wciągnęła mnie w swój świat i intrygę, która nim kierowała.

Po raz kolejny pragnę podkreślić, że twórczość tej Autorki należy do tej na „jeden wieczór” – czyta się szybko, nie oczekuje zbyt wiele i po prostu dobrze się bawi. To nie musi być relacja „na zawsze”, bo po jakimś czasie na pewno zapomni się o fabule i wszystkich bohaterach. Ale nie w tym rzecz! Ja z ogromną radością sięgam po kolejne tytuły, i jestem zachwycona, co więcej, czuję nasycenie w tego typu literaturze i nie muszę sięgać po inne propozycje tego typu. Pani Tomala doskonale mnie rozpieszcza w tej dziedzinie.

„Il professore. Włoska miłość” to taki serialowy rollercoaster. Może niektóre momenty są zbyt przerysowane i mogą nie spodobać się każdemu, ale  ja, w tym momencie, o tej porze, w miejscu, w którym jestem, potrzebowałam właśnie takich dramatów i miłosnych ceregieli.

Weronika Tomala daje nam w tym tytule przystojnego profesora sztuki włoskiej – Matteo i Magdę – skromną studentkę piątego roku malarstwa. Połączy ich namiętność – chyba nie zaskoczyłam Was w tej kwestii. Choć wszystko jest dość przewidywalne, to uwierzcie, są momenty, które naprawdę wciskają w fotel. Jest też dość schematycznie, bo Matteo ma wszystko, czyli sławę, pieniądze, żonę, a Madzia jest skromna, spokojna i musi walczyć o swoje, by mieć cokolwiek. Ale sztuka w tle i inni bohaterowie dodają wszystkiemu sporego animuszu.

Jak każda wcześniej przeczytana książka Pani Weroniki Tomala tak i „Włoska miłość” jest po prostu bombą emocjonalną, w której łączy się sporo wątków, z różnymi rozwiązaniami i sposobem ich przedstawienia. Są trudne relacje, niewłaściwe decyzje i ogrom konsekwencji. Jest tutaj po prostu przedstawione życie – trudne i poruszające.

Za zaufanie dziękujemy Wydawnictwu Zysk i S-ka.

Zobacz również:
- "Nieprzegrany zakład" Weronika Tomala
- "Tam, gdzie diabeł mówi dobranoc" Weronika Tomala
- "Cztery liście koniczyny" Weronika Tomala
- "Cały jestem Twój" Weronika Tomala

 

 

Komentarze

Popularne posty

Łączna liczba wyświetleń