Przejdź do głównej zawartości

Polecane

Świat Akwilonu. Ziemie Ogona. Białe Twarze. Tom 2 - recenzja

  Seria „Ziemie Ogona” w ramach uniwersum Świata Akwilonu to prawdziwy powiew świeżości wśród tomów, które wciąż bazują na klasycznym, „tolkienowskim” fantasy. Drugi tom, „Białe Twarze”, nie tylko podtrzymuje wysoką jakość serii, ale wręcz przewyższa swojego poprzednika, stając się jeszcze bardziej angażującą i dynamiczną opowieścią. Przenosząc czytelników do tajemniczej, wschodniej krainy Ogonia, twórcy pozwalają nam zanurzyć się w estetyce inspirowanej kulturą afrykańską. To wyjątkowy wybór stylistyczny, który wyróżnia „Ziemie Ogona” na tle pozostałych serii Akwilonu, a jednocześnie wzbogaca świat przedstawiony o nowe perspektywy i motywy. Ta wizualna i kulturowa odmienność sprawia, że cykl ten w moich oczach stał się najciekawszym i ulubionym w całym uniwersum. Główna bohaterka, Itome, to młoda dziewczyna, która nie godzi się na narzucone przez los ograniczenia. Jej charyzmatyczna, buntownicza natura przyciąga uwagę prastarego Władcy Maski, który chce wykorzystać jej determinacj...

Świat Awkilonu - Krasnoludy, tom 5. Tiss z Bractwa Tarczy - recenzja


 

Dzięki wydawnictwu Egmont wracamy do rozległego świata Awkilonu i do krasnoludów z Bractwa Tarczy.

Krasnoludy to jedna z dominujących cywilizacyjnie ras, która jednocześnie stoi w obliczu nieustannych najazdów ze strony krwiożerczych ogrów i orków, jak również doświadcza zachłanności ludzi. 


W piątym już tomie przygód tej rasy poznajemy Tiss, córkę Brahma - renomowanego wojownika, kapitana straży Bractwa Tarczy. Pomimo odwiecznej tradycji nieprzyjmowania kobiet do armii w jej rodzinnym mieście, Tiss, po tragicznym incydecnie z młodszym bratem, postanawia przełamać te bariery i spełnić swoje pragnienie o karierze w wojsku i wykazania się przed oczyma ojca.


Autorzy świata Akwilonu - Jean-Luc Istin i Nicolas Jarry - mistrzowsko go kreują, wypełniając bogatymi detalami i historiami. Ich talent w tworzeniu pełnych napięcia scenariuszy jest wyraźnie widoczny, a opowieść Jarry’ego o Tiss staje się inspirującym manifestem siły i determinacji. Przez cały komiks czytelnik jest wciągany w wir emocji, towarzysząc Tiss w jej trudnej drodze. Moim zdaniem to jeden z lepszych, dotychczas wydanych przez Egmont, albumów o krasnoludach.


Nicolas Demare, odpowiedzialny za ilustracje, absolutnie nie ustępuje pola innym, tworzącym świat Akwilonu, rysownikom. Co go wyróżnia? Ograniczę się tylko do małej ciekawostki - tam, gdzie inni rysownicy z pewnością sięgnęliby po nieco erotyki, on tak ograł scenę, by nie ukazać nagiego ciała głównej bohaterki. 

Rysunki Demare’a pozostają jednak pełne szczegółów i dynamiki, co dodaje głębi historii i umożliwia czytelnikowi w pełni zanurzyć się w fantastycznym świecie. Zasadniczo - poza drobnymi odstępstwami - seria o Akwilonie może poszczycić się naprawdę dobrymi ilustracjami i kadrami fantasy.


"Tiss z Bractwa Tarczy" to komiks, który nie tylko bawi i wciąga, ale także inspiruje do refleksji nad równością płci i potencjalnym przełamywaniem tradycyjnych norm społecznych. To opowieść o sile, odwadze i determinacji, która doprowadza do przełamania dotychczasowych zwyczajów i staje się częścią krasnoludzkiej legendy. 

Dla fanów świata Akiwlonu i epickich przygód, ta seria jest niezbędnym elementem biblioteki.


[Współpraca reklamowa] Komiks został przekazany bezzwrotnie w ramach recenzji od wydawnictwa Egmont, Wydawnictwo Egmont nie miało wpływu na kształt mojej opinii. Dziękuję wydawnictwu Egmont za udostępniony do recenzji tom.


Komentarze

Popularne posty

Łączna liczba wyświetleń