Przejdź do głównej zawartości

Polecane

Świat Akwilonu. Ziemie Ogona. Białe Twarze. Tom 2 - recenzja

  Seria „Ziemie Ogona” w ramach uniwersum Świata Akwilonu to prawdziwy powiew świeżości wśród tomów, które wciąż bazują na klasycznym, „tolkienowskim” fantasy. Drugi tom, „Białe Twarze”, nie tylko podtrzymuje wysoką jakość serii, ale wręcz przewyższa swojego poprzednika, stając się jeszcze bardziej angażującą i dynamiczną opowieścią. Przenosząc czytelników do tajemniczej, wschodniej krainy Ogonia, twórcy pozwalają nam zanurzyć się w estetyce inspirowanej kulturą afrykańską. To wyjątkowy wybór stylistyczny, który wyróżnia „Ziemie Ogona” na tle pozostałych serii Akwilonu, a jednocześnie wzbogaca świat przedstawiony o nowe perspektywy i motywy. Ta wizualna i kulturowa odmienność sprawia, że cykl ten w moich oczach stał się najciekawszym i ulubionym w całym uniwersum. Główna bohaterka, Itome, to młoda dziewczyna, która nie godzi się na narzucone przez los ograniczenia. Jej charyzmatyczna, buntownicza natura przyciąga uwagę prastarego Władcy Maski, który chce wykorzystać jej determinacj...

Florentynka Muu w podróży - recenzja - EGMONT



 Jako ojciec 3,5-letniego chłopca coraz częściej zwracam uwagę na gry dla tych zdecydowanie mniejszych graczy ;) Dlatego też coraz częściej wśród rozegranych partii pojawiają się te tytuły dla małych planszówkowiczów. Nie zdziwi Was też fakt, że moją uwagę przykuła gr “Florentynka Muu w podróży”.


“Florentynka Muu w podróży” to gra stworzona przez niebylejaki duet. Mowa tutaj bowiem o Piotrku z Game Troll TV (kto chociaż go nie kojarzy niech pierwszy rzuci kamieniem) i jego córce Ani. Tytuł przez nich stworzony zawiera 55 kart (po 11 kart w 5 różnych kolorach ramek) z różnymi przedmiotami, które posłużą nam w dwóch wariantach rozgrywki.


W pierwszym rozstawiamy 20 kart przed graczami ułożone w prostokąt 4x5. Reszta kart trafia na stos rezerwowy. Naszym zadaniem jest dobranie z nich do 3 kart z tej samej, wybranej przez nas kategorii lub do 2 kart z takim samym kolorem ramek. Autorzy na wstępie sugerują kilka możliwych kategorii, ale bez problemu możemy tworzyć własne kategorie. po dobraniu kart z dostępnego zasobu dokładamy karty ze stosu rezerwowego, tak aby mieć przed sobą prostokąt 4x5. Gra kończy się w momencie, gdy nie możemy juz dokładać kart. Wygrywa osoba, która zebrała więcej kart.


Drugi wariant to przeciwieństwo pierwszego, ponieważ tutaj musimy jak najszybciej pozbyć się kart z ręki. tych na wstępie mamy po 6 na gracza, reszta trafia na stos dobierania. Podobnie jak w pierwszym wariancie wybieramy kategorię, kolor ramki kart lub pierwszą literę przedmiotów i możemy odrzucić maks 3 karty. Jeżeli uda nam się sztuka odrzucenia 3 kart, wybrany gracz dobiera jedną kartę karną. Niezależnie od wyniku działań aktywny gracz na koniec swojej tury również dobiera kartę ze stosu. Wygrywa gracz, który jako pierwszy pozbędzie się kart.


[Współpraca reklamowa] Gra została przekazany bezzwrotnie w ramach recenzji od wydawnictwa Egmont, Wydawnictwo Egmont nie miało wpływu na kształt mojej opinii. Dziękuję wydawnictwu Egmont za udostępnioną do recenzji grę.

Ta niepozorna gra, od razu wpadła w oko mojemu synowi i szybko stała się jedną z ulubionych. Zasady gry są banalne do wytłumaczenia, Co ważne gra we “Florentynkę Muu w podróży” to nie tylko zabawa ale również albo i przede wszystkim rozwój dziecka. Gra zachęca do wymyślania nowych oraz coraz ciekawszych i trudniejszych kategorii co wiąże się z rozwojem dziecka. A to jest najważniejsze w tego typu grach.


Komentarze

Popularne posty

Łączna liczba wyświetleń